Wady zgryzu to problem dotykający wielu osób. Choć na ogół nie wpływają one na prawidłowe funkcjonowanie jamy ustnej i całego organizmu, należy stale je kontrolować, aby w razie potrzeby rozpocząć leczenie. Jedną z wad zgryzu jest przodozgryz – co to takiego i jak sobie z nim radzić?
Czym jest przodozgryz?
Przodozgryz to jedna z podstawowych wad zgryzu, która jest stosunkowo rzadko spotykana u pacjentów. Charakteryzuje się nadmiernym wysunięciem żuchwy do przodu względem szczęki – w praktyce oznacza to, że dolna linia zębów znajduje się przed górną. W efekcie wada znacząco wpływa na kształt twarzy, ponieważ wydłuża żuchwę i podbródek. Dodatkowo problem ten może się wiązać z zatrzymaniem wzrostu szczęki, co w bezpośredni sposób wpływa na zachowanie twarzy oraz jamy ustnej. W skrajnych przypadkach przodozgryz może w dużym stopniu utrudniać jedzenie, mówienie, a nawet oddychanie.
Skąd bierze się przodozgryz?
Przodozgryz ma najczęściej podłoże genetyczne i pojawia się już w bardzo młodym wieku. W niektórych przypadkach może jednak wykształcać się przez lata – szczególnie wtedy, gdy jego powodem są inne czynniki zdrowotne, na przykład rozszczep podniebienia. Wada może stale postępować, dlatego warto zasięgnąć porady lekarza i zacząć leczenie jak najwcześniej. W przeciwnym razie mogą pojawić się między innymi wady wymowy, głównie w zakresie poprawnego artykułowania niektórych zgłosek, jak również zaburzenia funkcji żucia, połykania i odgryzania.
Jak leczy się przodozgryz?
Proces leczenia jest w dużej mierze zależny od wieku pacjenta. Najczęściej stawia się na aparat ortodontyczny, który pozwala wyhamować wzrost żuchwy i pobudzić rozwój szczęki w celu wyrównania linii zębów. Celem jest przede wszystkim przesunięcie górnej części zębów do dolnej. To z kolei zapobiega powstawaniu wad wymowy, utrudnień w funkcjonowaniu jamy ustnej czy też zniszczeniu zębów. Z uwagi na układ linii tylnych zębów przy przodozgryzie są one często nadmiernie wykorzystane, na przykład podczas gryzienia czy zaciskania szczęki, co przekłada się na zniszczenie szkliwa.
W niektórych przypadkach wymagana jest ekstrakcja zębów. W tym celu usuwa się głównie czwórki – zazwyczaj jeszcze przed założeniem aparatu, aby móc bezboleśnie i bezproblemowo dostosować do siebie linię zębów. Dodatkowo lekarz musi zlecić pacjentowi listę ćwiczeń, które mają poprawić skuteczność leczenia. Dzięki nim na wczesnym etapie można zacząć działać, co pozwala na przykład na uniknięcie poważnej operacji, która odbywa się jedynie przy najbardziej rozwiniętych przypadkach przodozgryzu.